ποθήνυτο

Α

(κατά τον Ησύχ.) «προσήσθη».

[ΕΤΥΜΟΛ. < πιθ. ποτί* «προς» + ἀνύω / ἀνύτω / ἁνύτω «εκτελώ, επιτελώ, φέρνω σε πέρας»].